Historia Cechu

Trochę o historii rzemiosła w Pile...

 

Początki rzemiosła w Pile sięgają do czasów średniowiecza, kiedy to jego dynamiczny rozwój zapoczątkowało nadanie miastu praw magdeburskich.
W owym czasie własne, oddzielne cechy posiadali szewcy, krawcy, piekarze
i sukiennicy.

 

Potwierdzeniem są zachowane do dziś dokumenty, takie jak: przywilej króla Jana III Sobieskiego z 1676 roku dla pilskiego cechu sukienników czy przywilej króla Augusta II potwierdzający nadanie praw cechowi piwowarów.

 

W miarę jak rozwijało się miasto, przybywało rzemieślników różnych specjalności, a szczyt rozwoju rzemiosła pilskiego przypadł na pierwszą połowę XVII wieku. W tym czasie Piła ma swój browar i słodownię, bujnie rozwija się sukiennictwo.

 

XVIII wiek to początek trudności, jakie w dalszej historii będą miały wpływ na rozwój rzemiosła na terenie Piły, a powodem są działania wojenne obejmujące ten teren: przemarsze wojsk, pożary i inne klęski. I rozbiór Polski to szczególne zmiany, włączenie tych terenów w granice Prus i realizacja planu germanizacji zagarniętych ziem sprawia, że polscy-pilscy rzemieślnicy zostają pozbawieni wcześniejszych uprawnień, co hamuje rozwój jednych branż rzemiosła, jednocześnie paradoksalnie potęgując rozwój innych: bujnie rozwija się garbarstwo, produkcja wyrobów tytoniowych czy koronkarstwo – z czego to ostanie staje się specjalnością Piły, czyniąc z niej ewenement na skalę całej Wielkopolski.

 

Traktat Wersalski przynosi rozczarowanie – Piła znajduje się poza granicami Rzeczypospolitej, co sprawia masowe wyjazdy rzemieślników na teren Polski. Dopiero utworzenie konsulatu w 1922 r. w Pile ożywia nieco rozwój rzemiosła. 14 lutego 1945 r. – rozpoczął czas podnoszenia się z ruin, także dla rzemiosła pilskiego. Niemałą rolę odegrali rzemieślnicy zrzeszeni w cechach piekarzy i rzeźników, którzy pielęgnowali tradycje i zwyczaje, czego dowodem są zachowane sztandary.

 

Czasy powojennej odbudowy

 

1946 rok upływa dla Cechu pod znakiem przeprowadzek i ciągłych zmian miejsca swojej siedziby. Budynek dawnego przedszkola przy ul Bydgoskiej zaadaptowany samodzielnie przez rzemieślników zmuszeni są szybko oddać władzom, a do obiektu przy ul. Okrzei (obecnie Przychodnia Rejonowa) nie mają szczęścia.

Tymczasowe biuro Cechu stanowi wtedy mieszkanie prywatne jednego z członków zarządu.

 

W 1953 roku kończy działalność istniejący od lat powojennych Powiatowy Związek Cechów zrzeszający cechy branżowe z Piły i miast ościennych przekształcając się w Cech Rzemiosł Różnych.